20 listopada mija 5 lat od ostatniego pożegnania Kazimierza Stańczyka - jednego z członków grupy
reaktywującej Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP, jego pierwszy prezes, a po latach
ogromnego zaangażowania w działalność organizacji – prezes honorowy. Ten tytuł niczego nie
zmieniał, bo Kazimierz Stańczyk niezmiennie wspierał, pomagał, doradza i po prostu był.

Dla większości ludzi branży mięsnej był bardzo dobrym znajomym, dla wielu – przyjacielem, dla tych,
którzy chcieli wiedzieć więcej i zrobić więcej – mentorem: doświadczonym doradcą, przewodnikiem i
autorytetem, który dzielił się swoją wiedzą; który rzadko krytycznie oceniał, a zawsze wspierał
doświadczeniem i dobrym słowem.

O Kazimierzu Stańczyku – „Naszym Kaziu” – można powiedzieć bardzo dużo, ale na pewno
najważniejsze jest to, że był dobrym, ciepłym, serdecznym człowiekiem. Emanowała z niego zawsze
charakterystyczna radość, okraszona miłym uśmiechem i żartami sypanymi jak z rękawa, z tym
charakterystycznym dla niego warszawskim akcentem.

I jeszcze fragment wspomnienia z okazji jubileuszu 100-lecia Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy
RP, na który tak bardzo czekał: „Prezes Kazimierz Stańczyk dla branży mięsnej był tym, kim dla
polskiej piłki był Kazimierz Górski. Z trenerem tysiąclecia łączyło go wiele cech i miłość do futbolu. W
branży znali go wszyscy, był wyjątkowo konsolacyjną postacią. Nie miał wrogów, cieszył się
ogromnym autorytetem. Do końca swoich dni pełnił funkcję prezesa honorowego. Cechowała go
ogromna charyzma i pomysłowość. Przez całe zawodowe życie dbał o rozwój rzemiosła, pamiętał o
swoich kolegach nestorach, jak i o doglądał młodzieżówki Stowarzyszenia”.
Pięć lat, a nam wydaje się, że za chwilę zabrzęczy dzwonek u drzwi z logo SRW RP, a za nimi stanie
Nasz Kaziu: uśmiechnięty, pogodny, z kolejną branżową anegdotą na dzień dobry…
Kazimierz Stańczyk: 27 maja 1941 – 20 listopada 2020